BOZUK TÜRKÇE
ben nezaman seninle ilgili bir þiir yazmaya baþlasam
adresini kaybetmiþ bir gözyaþý iliþtirirdim her cümleye
uçurumunda ayrýlýk gizli uçurtmalar çizerdim
bir tekerleme izlenimi verirdir öznesi yükleminden daha devrik olan hikayem
bu yüzden hiç "yýldýzlý pekiyi"alamadým senden
çünkü senin bütün bir okula yetecek kadar ayrýlýðýn vardý
ve zamanýn bile beklemeden söylerdin bazen
benimse aþkým bir nokta bile sürmezdi zaten
iþte bunun için yakýþtýramadým ayrýlýðý þu yýkýlasýca türkçeye
nezaman asiliðim tutsa yüklemle baþlardým çünkü cümleye
ama yinede yakýn yazamazdým adýný adýmýn yanýna
( yoklama defterini çýkarýrsak )
yada saymazsak ayrýlýklarýn hepsini
seninle baþlamýþtýmya gülmeye
izin vermedi edebiyat seni sevmeme
ben nezaman seni seviyorum yazsam kara tahtaya beyaz tebeþirle
komþu dillerden ödünç aldýðým bir nokta koyardým cümleye
tebeþir tozu yutardým ve ateþini hissederdim solyerimde
bir türlü beceremezdim sana ateþlenmeden eve dönmeyi
belkide bu yüzden bir türlü sevemedim türkçeyi
belkide bu yüzden yan yana getiremedim
o çok sevdiðim iki kelimeyi..
ama senin bir aþký bitirecek kadar çok cümlen vardý
ve bir þarký gibi söylerdin bazen
benimse hep yetim bir þiir gibi kaldý zaten
iþte bunun için yazamazdým adýný adýmýn yanýna
çünkü giremezdim baþýný yazamadýðým bir aþkýn sonuna
seninle baþlamýþtým ya sevmeye
kabullendiremedim bizi türkçeye...
ben nezaman baþlasam seni sevmeye
hep mecbur kalýrdým yarý yolda dönmeye
GÜNGÖR KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.