bahardan olsa gerek

Bir ege türküsünde yanýyor yüreðim,
En yangýn gecesinde baðlamanýn,
Sol yanýndan kurþun mu yemiþim?
Tutamamýþ mýyým yar elinden bir kez olsun?
Bahar mý gelmiþ memlekete ansýnýzýn?
Beter bana mý kýsmetmiþ?
Ranzamýn yaný baþýnda karanfil kokusu.

Hayat hapishanesinin müebbet mahkûmuyum,
Ellerim kelepçeli, ayaklarýmda prangalar,
Yüreðimde o meþhur yangýným.
Hücremin penceresinden güneþi izlemekteyim.
Nikotin kokusu parmaklarýmda,
Hayalin gelir geçer zihnimden,
Sen gelir geçersin salýnarak,
Ruhum esirin, bakar kalýr ardýndan.

Biliyorsun iþte erkeklik var serde…

Ölmeye mecalim yok bilesin,
Gülmeye hasret bir simanýn ardýndaki çocuðum,
Yitirilmiþ gitmiþ olsa da zavallý çocukluðum,
Sensiz epeyce eksik senle oldukça yokluðum,
Bir þiirde kaybolup bir ezgi de var olurum,
Sana çok benzeyen bir çiçekle birlikte.

Senin için tüm bu yazýlanlar,
Senin için gökyüzünde bulut, yeryüzünde umut.
Gardiyaný benim mahpusluðumun,
Özgürlüðü sensin ve umudum.
Nazlý sabah seher uykularýmý yangýnýyla yok eden
Ve küllerimden yeni bir ben var eden
Elbet sensin sevgili.


( Ahmet Arif, Orhan Veli ve Yýlmaz Erdoðan’a saygýlarýmla…)

Sosyal Medyada Paylaşın: