kendi bildiði yolda güvendiði tek pusula içinde beslenen yýldýzýn sesi
zamana sýrtýný dönen kapalý kutuda kayýp geçmiþin yýrtýk aðýna takýlan sakýnca kalýbý belli renkli kýlýkta k/öksüz umut beklenti kapýsýna soylu piçin d/ölü kalabalýkta yalnýzlýk kabusu üzerine anlatýlan masalda ters giden ayak izleri
_kimin bildiði doðru?_
ilk kaçan düþünce gölgesiz kara köpek sarkan memelerini toplar siyah dantelli sütyen askýsý uygun noktalý yanýk rüya amele izi kalmýþ omzunda mevsimsiz sorgu beþinci mevsimi özler
_kime nereye?_
ya hiç gelmezse zamanla sýrtýný dönen
_bilmez_
tek gidiþi olan yolun tek gerçeðini unutup düne kafasýný gömen yalnýz yolcular...
yanýndan akýp giden yaþam
_uyan..._
16/5/7
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Tavukçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.