Sevdimse seni…
Ruhumun derinliðinde muhtaçlýðýmla,
Beni var eden umudun azýðýyla,
Âleme meydan okuyan dik baþlýlýðýmla,
Anne kucaðýna sýðýnan zamansýz feryadýmla,
Ellerimde kalan çocuksu hayallerimle,
Sevdimse seni sevdim.
Sevdimse seni…
Gün hiç batmasýn diye deðil.
Gecenin zifiri kahrýný alýp gözbebeklerimden,
Ýçini ýþýktan huzmelerle donatýp,
Kitabýn ta orta yerinden,
Aþka aldanmýþlýðýmdan deðil.
Vuslatý düþünmüþlüðüm yok.
Rýza gösterdim çoktan beni ufka çeken yokluðuna.
Sevdimse seni sevdim.
Sevdimse seni…
Her halime nigahbansýn içten dýþa lütuf,
Lütfun yüreðimde kor ateþ.
Teskin olmasýn diye aðlamaktan kaçýnýr gözlerim.
Ömrüm bir tek tebessümüne eþ.
Yüzümde beliren her gülüþ,
Ýçten içe sessizce çaðlamak.
Huzuru varlýðýnla mahþere uðurlayýp,
Hesap gününde kalbe mühür basýp, aþkýn kefesine adýný koymak.
Masal âleminden gönlümün sýrrýna arþtan düþüþ,
Bakýþýndan kaçýp gölgelere adamca saklanmak.
Sevdimse seni sevdim.
Sevdimse seni sebepsiz sevdim senin raðmýna… seni sevdim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.