Yalandan Kim Ölmüş

Ellerim boþ, yoksun.

Saðýma bakýyorum, boþ.
Soluma bakýyorum, boþ.
Bu boþlukta durmak zor!
Düþüyorum.

Önce gerçekler aklýmý baþýmdan aldý,
Sonra gerçekleri öðrendim, yandým.
Son sözleri söylenmiþti bu aþkýn.
Ben o karanlýðýn içindeki ýþýða aldandým.

Sevgi elimdeki ele sýmsýký tutunmaktý,
Gaflet o eli tutmak…
Gerçek bütün yaþadýklarým olmalýydý,
Yalan sadece bir an.

Seni olduðun gibi görmek için gözlerimi kýrpmadým.
Benim olduðum yerde bitmeli her þey,
Her þey orda baþlamalý, ‘yalandan kim ölmüþ!’
Bir çift göz, bir çift göze muhtaçmýþ.

Ýrademi idareli kullanmayý yeðlerim.
Sonunda düþtük peþine bu koca dünyanýn.
Sonu geleceðini düþünmeden bir sonraki baþlangýcýn tekrarý…
Güneþ desen bir tane, ay bir, durdurun baþýmý dönmesin.

Yalan gerçekleri unutmaktýr.
Konuþmaktýr zaman, susturulunca yüksek sesle.
Sayýmýz arttýkça yalnýzlýk azalmaz,
Azalan adýmlardýr, birbirine küskün adýmlar.

Bir ayaðý diðerinden hýzlý olmak oyalanmaktýr.
Beklemek boþ bir vaat, gelmekse yalandýr.

Sosyal Medyada Paylaşın: