iþler ne zaman sarpa sarsa
ve ne zaman kýrýlsam güne
yazdan cayýp kýzýl bir eylül akþamýna soyunsam
birkaç yanýk dize için kafamý vursam taþlara
kendi ellerimle boynuma geçirip ipi
býrakýverecek olsam bedenimi boþluða
kýrmýzý bir þiir fýsýldar þairin biri;
dört keder arasýna sýkýþmýþ ruhum
bir kez daha denemeye heveslenir
sabaha uyanmaya
geceye boyanmaya
sözcüklerle seviþip/ yazmak için yaþamaya
biraz da…/ yaþamak için yazmaya.
kanatlanýp uçar yürek usulca
dil söylemez susar
þair bihaberdir/ al bir þiirin kaç kez...
kurtardýðýndan bu caný
öfkesi öfkem/ sevdasý sevdam
merhabasý merhabam
“hoþça kal” larý vedam olur
gün sarýdan vazgeçer
dört bir yan kýrmýzý olur
bir minik kýz çocuðu alýr sürüverir þapkasýna
renklerin o en cengaverini
kurdun kanýyla boyanan elde þiir;
kan kýrmýzý gül olur!
bahar gelir,
sondan yüzünü döner her þey;
yine ilk olur.
JD/ Can dostum Atilla Güler’e...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.