bitmedi;
bu kavga bitmez…
bu aðýr aksak...
ve sefalete yürüyen tükeniþ
bir türlü tükenemeyiþin öyküsü müydü acaba?..
sen itince düþtüðüm
küstüðün ben itince
bu dipsiz/ bu karanlýk/ bu kanlý kuyu
soyunu sopunu bile unuttuðumuz aþkýmýzýn en kötü huyu!
tutup her çýkarýþýnda kalbim bir parça daha kan revan
her defasýnda daha da allanan ellerin senin
diþ etlerine/ saç diplerine dek sinmiþ
bu korkutan kurþunî kuþku
ve içimizdeki kurutmama hevesi kuyudaki kanlý suyu
adýna aþk diyorlarsa gülelim genç deðiliz ki artýk!
geç deðilsin ki en erken vaktine sarýlýrsýn sen günün
anlatýrsýn da hatýrlamazsýn;
ben güneþi unutalý çok oldu...
senin dilindeki türkü çalýnmadý benim gece odamda
gül kurusu duvarlarýma nota nota çizilen arya
sol yanýnýn anahtarýyla baþlamadý hiç
okunmadý herhangi bir þiirim senin sesinden
uyurken hislerimin is’ini sürdüm þakaklarýna;
karalanmadýn...
yaralanmadým/ armaðan bellemiþtim seni Tanrý’dan!
saatlerimiz bile birbirine uymuyorken
kopamayýþýmýz haksýzlýðýnda bir fikrin var mý adam?
adýna her ne diyorlarsa
ve her ne demiyorlarsa hakkýmýzda
beni seviyor olduðun
seviyor olduðum seni taparcasýna...
hâlâ aklýmda.
biz kanlanalý çok oldu;
gün olup aklanacaðýmýzý umma!
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.