BİR GÖNÜLDE BİN GECE
Bu kadar çok sevmiþken, terk eyleme sen beni
Senin sevdan olmasa, taþýyamam ben beni
En güzel mutluluðu, seninle yaþadýkça
Seninle yaþadýkça, sensin besleyen beni
Baþkasýnda vefa yok, uyan kýþ uykusundan
Mecnun nasýl tanýmaz, Leyla’yý kokusundan
Nasýl vazgeçeyim ben, senelere sýðmayan
Senelere sýðmayan, aþkýn en soylusundan
Artýk hiç görünmüyor, vazgeçmek kolay gibi
Öyle bir güzelsin ki, sanki yüzün ay gibi
Gönül incilerini, güllerle döþediðin
Güllerle döþediðin, gönlüm bir saray gibi
Ruhumda yaþattýðým, sevdanýn en hasý var
Milyon kalem yazsa da, aþkýn çok dehasý var
Deðerini bildiðim, yüreðime sýðmayan
Yüreðime sýðmayan, aþkýn çok dahasý var
Herkese nasip deðil, gönüllerde þah olmak
Güzeller ülkesinde, aþka padiþah olmak
Senle murada erdim, bir gönülde bin gece
Bir gönülde bin gece, bilmedi sabah olmak
Muzaffer TEKBIYIK
[
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.