CANIM İSTANBUL İSTEDİ BİRAZ..

( I )
Caným Ýstanbul istedi biraz
Ýstanbul efkarý basýyor þu günlerde durmadan içimi
Ýstanbulsuz acýnýn da, mutluluðun da tadý asla olmaz
Sen bir Ýstanbul getir bana bay caným meyhaneci
Sormadan doldurabilirsin boþalan kadehimi…
***
Bir kýrkbeþlik Ýstanbul koy yada en iyisi sen masama
Kavun ile peyniri de sakýn arkasýndan unutma ?
Perdeyi en güzel Ýstanbul görüntüsüne ayarla
Ýstanbul’un güzelliði görünsün pencereden bu ezik dünyama
Baþ mezem olsun içkime mavi Ýstanbul’lu manzara !...
***
Caným Ýstanbul istedi biraz
Ýstanbul mezeleriyle donatýlsýn masamýn üstü her tarz
Vapur sesleri ve martý çýðlýklarý gelsin o pencereyi arala da az
Ýçmeliyim "bulutun rengi vurmadan cama" içmeliyim çýlgýnca !
Lakin bulutun rengi vurunca cama bende mecal kalmaz
Ve sipariþime laveten de adisyona rast þarkýlar diye yaz ?
Ýsterse tuz serpsin bu aþk yarama çalacaklarý her þarký, her ince saz...
( II )
===
Ýþlesin Ýstanbul menüsü bu kara sevdalý iliklerime
Soðuk, loþ ve ýslak Ýstanbul kaldýrýmlarýyla da sen masamý biraz süsle
Buram buram aþk ve hasret kokan Ýstanbul gecelerinden
Emsalsiz olan ne varsa hepsini tabaðýma tek tek dilimle
Lakin ben sevdalýyým güzellik denen her þeye, ama her þeye
Bilmiyorsan bak þu ibretlik halime beni bir de sen yorumla
Koy be meyhaneci usta, koy artýk Ýstanbul denen þeylerden masama !...
***
Caným Ýstanbul istiyor diyorum ey meyhaneci usta !
Ýstanbul’la olmalýyým ben her an sarmaþ dolaþ
Doldur tabaðýma Ýstanbul kokan ne varsa, özlem gidersin dertli baþ
Sonbaharýný özlemiþtim kaldýrýmlarý süsleyen ýslak yapraklarýyla
Sarhoþ rüzgarlar pencereden gelip uçuþmadan benim etrafýmda
Koyuver onlarý da, koyuver masama kývrandýrmadan beni pür telaþ
Koy, kendinden de bir anlam koy be tabaðýma ey meyhanesi arkadaþ !...
***
Caným Ýstanbul istiyor diyorum sana elini çabuk meyhaneci olur mu ?
Asla kimse anlayamaz benim bu Ýstanbul sususuzluðumu
Ve Ýstanbul da tanýdýðým aþkým için nasýl yanýp tutuþtuðumu
Denizi hýçkýrýr avaz avaz gözlerimde Ýstanbul’un hala tuzlu tuzlu !
Ýstanbul diye çýnlar hep kulaklarýmda meltemlerinin uðultusu
Özlemiþtim terk edilen bir sevgili gibi ben caným istanbul’umu
Özlemiþtim ve çok geç anladým ben Ýstanbul’un bir hastalýk olduðunu…
( III )
====
Deli gibi Ýstanbul ister caným böylesi karasevdalý zamanlarým da
Terk edilmiþ olabilirim belki ben meyhaneci usta ama,
Her derdime ortak olan Ýstanbul’dan getir sen benim masama
Gelince sevdiðim aklýma Ýstanbul’un yüreðime üþüþmesi geç kalmaz
Lakin Ýstanbul’suz bir gönül böyle bir ayrýlýða asla katlanamaz !
Susuz içerim Ýstanbul’u ben hep sýrf bu yüzden iþte
Kimse onun kadar benim dertlerime ortak olamaz...
***
Bak bana ey dertli gönüllerin deðerini iyi bilen meyhaneci !
Tazelesin garson kardeþ söyleyiver de bari bir daha þu içkimizi
Caným Ýstanbul istiyor diyorum sana geldiðim andan beri
Yetmiyor, yetmiyor masama koyduðun istanbul’lar bana anla beni
Duyun lütfen, duyun artýk sevgiye aç ve yüreði yaralý bu efkarlý sesi
Doldurmazsanýz eðer sýk sýk boþalan kadehimi
Dindiremem ben baþka türlü içim de ki müzmin kederleri…
***
Vakit geç diye kapatmayýn mekaný bekleyin ne olur beni biraz ?
Zaten masamda ki Ýstanbul bitmeden masa yarým býrakýlmaz
Hani derler ya "sarhoþun kusuruna bakýlmaz”
Hem buradan saðmý, yoksa ölümü evime varýrým ben hiç belli olmaz
Ve biliyorum ki þu an senden baþkasý benim bu halimden anlamaz
Kapatma dur, caným meyhaneci ne olur dur be bari çok az,
Son bir dublelik bardaðýma Ýstanbul koy ne olur sen biraz ?...
====
Ý . HAKKI GÜRCANOK
2008 / Ýstanbul / AÐVA
==================


Sosyal Medyada Paylaşın: