Duyanlar Masal Sandı

Gittin,
Çay içtiðin bardak üþüyor.
Ben, yalaz artýðý, yalpalýyorum hayal labirentlerinde.
Düþüyor takvim yapraklarýndan zaman.
An , sensizliðin yasýnda.
Hayal aynasýnda, tebessümünü seyrediyor sevdalý bir yürek.
Ürkek bakýþlarla bir ay doðuyor.
Gece, sessiz.
Nefessiz kaldým gittin gideli.
Deli deli bir rüzgâr esiyor yüreðimin platosunda.
Uyanýk düþ görüyorum,
Kanýksayamadým yokluðunu.
Dolduramadým boþluðunu.


Gittin,
Ardýnda yarlar, uçurumlar býraktýn.
Aktýn coþkun nehirlerle boz bulanýk.
Beni burlarda süt liman mý sandýn.
Hasretinle yandým,
Hayalimde sen de yandýn…
Özledim gamzelerini , sýcak tebessümlerini.


Gittin ,
Çay içtiðin bardak üþüdü, ben üþüdüm.
Yalaz artýðý hayallerimde,
Ucu yanmýþ bir resim kaldý.
Bakýþlarýndan yadigar ucuna gül iliþtirilmiþ bir bakýþ,
Senden sonraya donduran bir kara kýþ kaldý.
Devran döndü,
Dünya döndü, sen dönmedin.
Felek, sana dair her þeyi aldý.
Geriye “bir varmýþ bir yokmuþ .” diye bir girizgâh cümlesi,
Onun akabinde suskunluk.
Duyanlar masal sandý…
Ankara,05.04.2010 Ý.K





Sosyal Medyada Paylaşın: