Çözülür suya aðaçlarýn sarý saçlarý. Bir hüzün sedasý sarar karþý yamaçlarý. Bilinmez diyarlara kanat açarken kuþlar. Ayrýlýðýn som acýsý kaplar aðaçlarý.
Akþam inerken daðlara sessiz sular üþür. Siyahýn ahýný gece yýldýzlar bölüþür. Çayýmýzýn demi biraz daha kekreleþir. Saatimizde akrep yelkovanla sürüþür.
Hiç bilmezler içimizde açan gam gülünü. Savurur devran nice güzelin kakülünü. Ansýzýn minarelerden bir sala duyulur. Aralar zaman ahiretin sýrlý tülünü.
Aðaçlar kuþlar ayný hüzünle harmanlanýr. Gönüllerdeki kasvet biraz daha harlanýr. Bir gam baðýna girizgâh olurken yapraklar, Güneþin feri azalýr aysa hastalanýr. Ankara,07.04.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.