buz kesiði gözlerin gibiydi hayat
saydam ve yuvarlak
yaðmur önce seni getirirdi
sen saçlarýnla yaðmurlarý bana getirirdin
‘’ bulutlara taksam uçurtmalarý
çocuklar sevinir mi ‘’derdin
dualara dururdu ellerin
ardýndan gökkuþaðý çýksýn isterdin
ihanetler gölgende büyürdü
ýþýklar kaçakçý
gözlerin sürgün
toprak ýslaktý
çare yok
ölünecekse seviþe seviþe
yaþanacaksa da
dövüþe dövüþe
çare yok
biz hayata deðil
hayat bize katlanacaktý
dilin sargý tutmaz
uðruna ölünür de
hasret yalnýz konuþmaz
aradan kýrk yýl geçse de
seven unutmaz
rengi bütün bir mavide kal
kalabalýklarý yar da gel
ey yar
hayat biçimsiz bir þekil
akþamlarda kirletilmiþ sevgi
ölümü düþündükçe yüreðim sýzlar
sen gurbete çýkarsýn rüyalar içinden
dengeni bozuyor acýlar
ritmi üzüyor kaval
bir kadýn pencereye oturmuþ kuþlara bakar
insan hayatý ayakta karþýlar
ve
alkýþlar
yeþillere bezenmiþ
yere uzanmýþ bir yosma gibi yatýyor nisan
bizden bir adým önde yürür gölgeler
ölümü de tutkuyla sevmeli insan
yarým ve yatalak
yabancý bir toprakta açmaya çalýþan
bir çiçek gibi cýlýz
alabildiðine çýðlýk
dehþete kapýlýr þair
ölümün sonrasý yok
akþamlar çýplak ayakla basar topraða
þarap kendine benzetmeye çalýþýyor beni
ben kendime benzetiyorum þarabý
nedir bunun aslý
Aslý’mý inkar eden
kafirdir diyordu Kerem
dudaklarýn aralýða uzanýr
hiç düþünmeden
bir an zamaný durduruyorum
ve altýndan sen geçiyorsun
yalýn yürek
aþk salýncaklarý kurulur yüreðinde
bütün çýplaklýðýný kuþan da gel
sevmeyi unutturma ellerime
ay yaralarýný sarýyor sensiz
tutuþurken yýldýzlar aþkýn þehvetinden
ben biraz daha sana geçiyorum kendimden
bütün rüyalarý dinamitleyip giderken
kör bir karanlýðým gözünde
saðýr bir telaþ
yeni bir aþký yarattým senden
bir tanem
Ýsa Ýnan
altý nisan iki bin on / altý üstü aþk birtanem dilin sargý tutmaz