Bir bankta bir karede biri çaðýrýr geçerken eski takým elbiseli elinde sigarasý oturuyor seslenir geçerken Ya da sadece iþaret ediyor aslýnda acelece geçmelisin hiçbir þey ve hiç kimse gibi çaðýrýyor ya oturmak zorunda deðilsin yanýna bakarsan gülümseyerek acýrsýn
Ne kadar gülümsersen o kadar acýrsýn ne kadar acýrsan o kadar gülümsersin çaresiz kalýrsýn oracýkta dondurulmuþ gibi gülümseyen Çocuklar yakýnda oynuyorlarya Yoldan geçenlerde var Sessizce Kuþlar uçuyor bir aðaçý terkedip Baþka bir aðaç için Ve bilirsin asla oyun oynayamayacaðýný bir daha þu çocuklar gibi asla geçemeyeceðini bir daha Sessizce Bu geçenler gibi asla uçamayacaðýný bir daha bir aðaçtan baska bir aðaca afacan kuþlar gibi
aþk uçar belki Ama senin kanatlarýn kýrýlýr zamanla hatýrla yaðmurlu bir gündü gülümseyerek yürüyordun Baþý döndürülmüþ dereler gibi durmadan yaðmur yaðýyordu karþýlaþtýk Gülümsüyordun gülümsüyordum tanýþmýyorduk bir aðacýn altýna sýðýnmýþ iki yaðmur damlasýydýk
kýzma eðer sen diyorsam sevdiklerime sen diyorum Hatta sadece bir kez görmüs olsam bile seviþenlere sen diyorum tanýmasam bile adlarýný Yaðmur yaðýyor durmadan Daha önceki yaðmurlar gibi ama ayný deðil her sey eskidi sanki
yas yaðmuru gibi ýssýz korkunç bir yaðmur Hatta fýrtýna bile deðil Basitçe bulutlar iste köpekler gibi toprakta can veren kimsesizce uzakta çürüyecekler artýk her þeyin bittigi Uzak çok uzakta
Sosyal Medyada Paylaşın:
keoman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.