Neyleyim
Gökyüzü maviymiþ, ruhumsa kara
Beni güldürmeyen, yüzü neyleyim
Gönlüm bir þelâle, bitmeyen nara
Nefsime dur demez, sözü neyleyim?
Cebine atýyor, yitiði bulan
Alýn teri bitti, revaçta çalan
Gerçek denilenler, külliyen yalan
Dýþý baþkalaþmýþ, özü neyleyim?
Bakanlar bayýlýp, yatýp ölse de
Her cinsten renkle, bize gülse de
Van kedisi gibi, güzel olsa da
Bana þaþý bakan, gözü neyleyim?
Ciðerim pörsümüþ, içerim kovuk
Sesim çatallaþtý, avazým boðuk
Eli yakan; bana, buz gibi soðuk
Kar olup üþüten, yazý neyleyim?
Kazancým yoluna, týrmanýr çama,
Daha Mart gelmeden, çýkarým dama.
Allah’a inancým, þükrüm var ama
Beni doyurmayan, azý neyleyim?
Her yaptýðý þeyi, baþýma kakan
Gün be gün kavgayla, canýmý sýkan
Sudan sebeplerle, yuvayý yýkan
Dünyalar güzeli, kýzý neyleyim?
Necati’m sevinçler, çok küçük þeyde
Mutluluk arama, badede, meyde
Ýþim, aþým için, yaþarým köyde
Bana yurt olmayan, düzü neyleyim?
Beni derde salan, nazý neyleyim?
Necati Ocakcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.