Ellerimin yangýnlarý yakýyordu,her yaný
Acýya hissizdi beden,terkeden kalbin yasýna,kapýlmýþken
Hayat aynasýnda kan kaybediyordu
Issýz dualarýný ederken,akþamýn eteklerinde
Gün çocuðunu uyutmaktaydý, herþeyden bir haber
Gecenin efendiliði,çocukluðumun eteklerindeydi
Ve sen habersizdin,senden...
Saçlarýmý okþuyordu yaðmurun elleri
Sanki, sensizlik suyuyla yýkanýyordum
Ne kadar büyüktü yokluðun,böylesi gelmezdi aklýma
Bulduðumda seni,yokluk armaðanýnla geleceðini bilemezdim
Yinede hoþgeldin SEVGÝLÝ...
Oysa ne çok, geç kalmýþtým seni beklemeye,anladým
Ben senli þeylerle boðuþurken,sen benimle tanýþabilmiþ’miydin ki?
Ben AÞK, ben SEVDA limaný,ben SÝYAH ÝNCÝ, bilinmezdeki sevgili
Özlemenin tadýna ne çok varmýþsýn,bensiz rüyalarda
Uyan sevgili..
Hayat geç kalmayý affetmez...
Yaðmurla gel,avunmuþluklarýndan,gecikmelerinden,arýnda gel!!!
...siyah inci...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.