Her cesaret buluþta nefret ümidi kýrdý,
Sustum anlatamadým duygularým kördüðüm.
Yaþadýðým ömürde tek sermayem bu sýrdý,
Ölüyorken yanýmda birlikte götürdüðüm.
Bilmesinler sýrrýmý müneccimler hocalar,
Gömüldüðüm toprakta üstü kapalý dursun.
Ölünce bedenime varisim karýncalar,
Yaþarken beni sokan boz yýlanlar kudursun.
Halit GÜLTEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.