Sevgiyi evirip, çevirip elmaya döndürmüþler
Kabuðunu soyup dilim dilim önüne sürmüþler
Bu sana sunulan sevgidir, sevdadýr demiþler
Elleriniz dert görmesin, nerede kaldýnýz?
Hani bilmeyenler gerçek sanýrlar
Sap ile samaný bir araya koyarlar
Aþka inanmazmýþ diðer canlýlar
Olur mu hiç, insaný mal mý sandýnýz?
Ýnsan olmazmýþ dengi dengine
Yarasý olan düþermiþ kendi derdine
Vermezlermiþ karayý, aký kendi rengine
Kahrolun e mi, bunu adalet mi sandýnýz?
Nohudu küçük taþlarla kavururlar
Ekilen susamý toprakla karýþtýrýrlar
Kuruyan aðacý kökünden yolarlar
Söyleyin ne olur, beni yoktan mý saydýnýz?
Boþ ver Tutak, bu hayat çekilesi deðil
Ýnsanlar da bu dünyada kalasý deðil
Zaten bu dünya, yaþanasý dünya deðil
Öyledir, öyle... Bunu, bilmez mi sandýnýz?
26.06. 2002
Suat TUTAK
(Eski þiirlerimden)