Bir baþka telaþ var insanlarda bu gün
Kaþlar çatýlmýþ, alýnlar buruþmuþ
Belleri biraz daha kambur sanki
Sütçü beygiri gibi dönüyorlar çarþýda, pazarda
Her sergiye takýlýyor, hýþýmla ayrýlýyorlar
Kendi kendine konuþur olmuþlar dolaþýrken
Tansiyonlar yüksek, sinirlenmeler hat safhada
Sanki, sanki içlerinde bir þeyler yanýyor
Dudaklarý þiþmiþ, susuz, çatlamýþ, kanýyor
Boyun damarlarý parmak, parmak olmuþ
Bir baþka telaþ var insanlarda bugün...
Her birine baktýkça insan, telaþa düþüyor
Çevirip de birine sormak, cesaret istiyor
Sokuluyoruz usul, usul sergilerin bir kaçýna
Etiketler yüksek, fiyatlar ateþ pahasý.
Anlaþýlýyor, bu bedbinliðin manasý...
Pazarcýlar baðýrýyor, bir curcuna, bir cümbüþ
“...Gel..! Gel vatandaþ, buraya gel..! Bedava...
“Batan geminin mallarý bunlar... Buraya gel!
Bir baþka pazarcý da oradan baðýrýyor,
“...Yanýlma vatandaþ, buraya gel..!Gel, Gel
“Fabrika fiyatýna..! Maliyetine..! Buraya gel...
“Seç, seç al..! Bak, bak al... Gel, gel...
“Oraya kanma, burda kal... Þaþ da kal.
Öteki köþeden de bir baþka pazarcý
Sesi yýrtýlýrcasýna baðýrýyor, oynuyor, zýplýyor.
“Çocuðunuza, çoluðunuza, ebenize, bebeðinize
“Konuðunuza, komþunuza.. Düþünme al...
Yýðýlmýþ vatandaþ, yumak olmuþ sergilere
Karýþtýrýyor yýðýn, yýðýn giysileri
Bedava deðil oysa aldýðý eþyalar.
Sürüp gidiyor böylesi baðýrýþmalar
Bir telaþ, bir hengame sürüp gidiyor...
Öylesi kalabalýk ki, nefes almak mümkün deðil
Daracýk Pazar sokaklarý iþgale uðramýþ
Hele pazarda durup da sohbet etmek yok mu?
Ýki-üç bayanýn ayakta muhabbet tellallýðý,
Çileden çýkarýyor tüm insanlarý...
Hava sýcak, can buruna gelmiþ, onu kim demiþ
Kýrk yýlda bir görmüþ sanki dostunu,
Hasret gideriyormuþ, kime ne olmuþ?
Sormayýn ki, hiç sormayýn..Daha kötüsü var
Henüz yürümeye yeni baþlayan
Cýlýz bacaklarý yere zor basan,
Yanýnda bir de çocuk getirmiþ...
Ýnsanlarýn eziyeti yetmezmiþ, onu da yanýnda sürüklemiþ
Tekerlekli Pazar sepetini da orta yere býrakmýþ,
Yarým metrelik pazar sokaðýný, tümüyle kapatmýþ
Olsun efendim, memlekette özgürlük varmýþ...
Ýþsiz, güçsüz takýmlar da turistlere dalmýþ,
Aðýzlarýný açýp da sularýný akýtýr olmuþ,
Neymiþ efendim, göze yasak yokmuþ.
Pazar, pazar yeri deðil, eðlence yeri olmuþ,
Bir yerde ihtiyacýný alamayan vatandaþ,
Can derdine düþmüþ, kan ter içinde,
Öte yanda pazarcý, üç kuruþluk nafaka için
Hokkabazlýk yapýp mal satma derdinde,
Pazar adabý bilmeyenler, sokak sohbetlerinde
Turistlerse, tatillerini ucuza kapatma derdinde
Görevlilerse, ne þiþ, ne kebap yanmasýn derdinde,
Hayat böylesine bir terane, anlayan beri gelsin
Sözün özü, koyun can, kasap et derdinde...
Gerçekler ne acý deðil mi, herkes kendi derdinde?
21. 06. 2002
Suat TUTAK
(Eski þiirlerimden)