Hava alaca karanlýk. Bulutlar güneþi örtüyordu. Olsa biraz ileride, Kýz kulesi gözüküyordu. Þimdi gözler görmüyor onu.
Ne güzeldi kýz kulesi ihtiþamýyla. Ayrý bir güzellik katýyordu bu Ýstanbul’a. Ýçiniz kederle doyduðunda gözler onu arýyor, Lanetli bu kýz kulesi herkesin sevgilisi oluyor.
Aþký en iyi anlatan yerdi kýz kulesi, Gözlerden ruhuna akardý. Aþk þarabýndan içen herkes, Güneþe olduðu gibi kýz kule sinede aþýktý. Ýkisi birleþince ayrý bir güzel oluyordu.
Aþký anlatan bu yer, Kaç kiþinin sevgilisi, Olmuþtur sevdiðiyle, Olsa benim sevgilim, Asla "o" olmadý. Ona ve aya güzelliðini veren güneþ olmuþtu.
Aþk sýcaklýktýr, Güneþ sýcaktýr, Kýz kulesi sýcaktýr, Ay sýcaktýr, Sercan sýcaktýr, Çünkü bunlarýn hepsi AÞIKTIR.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sercanbelkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.