Hiç Ayılmasam

Açýversen no’lur gönül kapýný,
Bekçisi olsam da hiç ayrýlmasam...
Gönlümde þelale, aþk þarabýný,
Dizlerinde içsem, hiç ayýlmasam...

Mümkün olacak mý görmek bilemem,
Bir defacýk olsun, baþka istemem,
Mutluluktan baþka bir þey dilemem,
Kara gözlerine bakýp kaybolsam...

Biz ayný dünyada iki kalbiz ya,
Ýkimize fazla deðil bu dünya,
Uyanýnca biter aþk denen rüya,
Ben aþk’a uyusam, hiç uyanmasam...

Böyle bir iþkence, sana çekilir,
Bir sözüne ne ömürler verilir,
Gönül bahçemize güller dikilir,
Koklayýp haz alsam, hiç koparmasam...

Vuslata ersem bir yaný baþýnda,
Hep yüzüne baksam, öyle karþýnda,
Buzlarým erise hoþ bakýþýnda,
Su olup çaðlasam, kaba sýðmasam...

Her nereden nasýl gelirse gelsin,
Deli gönül senle, daðlar devirsin,
Sen hiç bitmeyecek, en son mevsimsin,
Baharý yaþasam, hiç kýþ olmasam...

Necati ÞÝMÞEK
20.06.2007
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: