Ayrýlýðýn ilk mevsimindeyiz,
Ýkimiz de kendi öykümüzü yazýyoruz
Farklý kentlerde,ayný dilde;
’Yaralanmýþ hayatlarýn öyküsü’
Son doðumgünü hediyem,
Telleri kopmuþ bir saz gibi duruyor
Yaralý bir akþam, üþümüþ
Davetsiz giriyor,tülü aralayýp...
Yanýveriyor,sokaðýn ilk lambasý usulca.
Þimdi, bu kentte tüm þarkýlar
Hüzünlü dudaklardaki ayrýlýk türküleridir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.