Bu sabah bir çocuk gördüm parkta
Mutluydu,haziran sabahlarý gibiydi gülümsemesi
Uçurtmasýný salmýþtý mavi gökyüzüne
Kuyruðuna astýðý umutlarla...
Yalnýz kalma korkusunun çaresizliði,
Yoktu gözlerinde
Sevindim, onu öyle görünce
Elma kokulu bir ilkokul silgisinin
Ferahlýðý geçti yüreðimden.
Ve geçtim sanki,bir zaman tünelinden
Kendi çocukluðumun, gri sokaklarýna...
Okul camlarýna yapýþtýrýlmýþ
Krepon süslerin arasýnda,
Mutsuz bir çocuk yüzüydüm
Kimsenin farketmediði.
Defterlerime kenar süsü olsun diye,
Çiçekler çizerdim, yenik týrnaklarýmla
Hayatý güzelleþtirmek adýna
Ama hayat benim çocukça çabalarýma
Ýnat,dalga geçer
Güzelleþmezdi bir türlü
Ýlk yenilgim oldu belki de bu
Saklambaç oynayan çocuklarýn arasýndan
Gölge gibi geçerdim,kimse farketmezdi
Gözlerimdeki yaðmur haritasýný
Cebimden hüzünler dökülürken...
Çok sonralarý öðrenecektim
Hayatta hep sobelenenin, aslýnda ben olduðumu
Çamaþýr suyu lekesi taþýyan karnem olmadý ama,
Hayatta hep sýnýfta kaldým baba
Çünkü, hayat bilgisi derslerde öðretildiði gibi deðildi.
Bazý insanlarýn, maskeden ibaret olan yüzlerini
Görmemiþtim henüz,
Hayatý dinlediðim masallar gibi sanýyordum
Ýlk yanýlgým oldu, belki de bu
Kirpiklerimde kuruyan gözyaþlarýyla,
Büyüyen bir çocuktum.
Çok erken baþlamak zorunda kalmýþtým koþmaya
Ve nefes nefese kalmýþtým,henüz yolun baþýnda
Caným çok yandý ama,
Gene de bana býraktýðýn mirasa
Sonuna kadar sahip çýktým baba
Hiç çýkarmadým,ne yüreðimden
Ne aklýmdan terkedilmenin unutulmaz acýsýný
Sana gene de teþekkür ederim baba
Hayatýmýn kayýp hanesine attýðýn ilk çizik için...
Ve þimdi benden sana küçük bir babalar günü hediyesi,
Kabul eder misin bilmem ama,
Bu mutsuz çocuðun yitik günlüðü
Aslýnda senin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.