Ben yokum, sen yoksun, hiçbirimiz yokuz aslýnda,
Görünen gölgeleriz, var gibi dolaþýyoruz buralarda,
Madem ki böyleyiz, görünenlerle oyalanýyoruz,
O halde gölgelerle dönüyor, gerçek deðil bu dünya…
Masallar anlatýyoruz, ‘Bir varmýþ, bir yokmuþ’ diye,
Onlarýn içinde yaþýyoruz, gidip geliyoruz bizler de,
Gerçek dediðimizin kendisi aldatmaca deðil midir?
Ýçimizde dolaþan öz bizim gerçek kimliðimizdir…?
Ezelden ebede bu yolculuk, beklediðimiz bir durak,
Nefes almak için durduk sadece, sonrasý bize uzak,
Sonunda gideceðimiz yerde nasýl bir dünya vardýr?
Buraya gelmeden önceki durak da aynýsý mýdýr…?
Ýþte geldik gidiyoruz, hareketli gölgeleriz hepimiz,
Kendimizle karþýlaþtýðýmýzda kimliðimizi bileceðiz,
O günün hayali bizlere uzak, kendimize çok yakýn,
Henüz beklemedeyiz, yolculuk günü baþlýyor yarýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.