Sen gittin Sensizlik kaldý Ne acayip bir þey bu sensizlik Biliyor musun? Hani seninle, el ele dolaþtýðýmýz O yollar, sokaklar Çok yabancý þimdi bana Sanki baþka bir þehir Baþka bir ülke Sanki kalmýþým gurbette Sen gittin, baþýmý eðip te Sensizlik çok acayip bir þey Sen gitmeden önce Bir gün yirmi dört saatti Þimdi Yetmiþ iki saate bindi Hani alýþ veriþ ettiðimiz market var ya Önünden bile geçemiyorum Senin sevdiðin þeyleri Yiyip, içemiyorum Biliyor musun? Sensizlik öyle acayip bir þey Bazen bir kâbus sanýyorum bu hayatý Kendimi çimdiklesem de uyanamýyorum Sen gittin Sensizlik kaldý Dayanamýyorum Biliyor musun? Elim kaç kere uzandý telefona Boðazýmda bin düðüm, konuþamýyorum Elim defalarca, defalarca uzandý telefona Numaraný çeviremiyorum Sesini duyunca dayanamam Dayanamam, aðlarým, diye korkuyorum Ve sonra öðrendim ki Zaten numaraný da deðiþtirmiþsin Býrakmadýn ardýnda Hiçbir þey kalmadý Ne adresin, ne izin Sen gittin, yoksun Anladým ki, ben artýk sensizim...
Gürsel ÝLERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gürsel İLERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.