KÖREBE
Ýçinden yükselen çýðlýklar arasýnda
Doðrulup ayaða kalkmak
Ekmek banmak istersin huzura
Doyasýya mutluluðu yudumlamak
Okþamak bir papatyanýn gülen yüzünü
Bir uçurtmanýn kuyruðuna asýlýp gökyüzüne týrmanmak
Martý kanadýna dokunmak
Bir pýnarýn billur sularýnda yunmak arýnmak
Öyle zor ve imkânsýzdýr ki
Kapýnýn hemen ardýnda seni beklerken hüzün
Birden kahýr çöker tüm aðýrlýðýnca üzerine
Kulaklarýna deðen sesler kalabalýklaþýr
Alýcý kuþlar çekip alýr
Ellerinde tutmaya çalýþtýðýn bir avuç hayallerini
Gecenin baðrý açýk
Sessizce yutar umutlarýný
Bir arsýz hüzün çocuðu
Emer kapý ardýnda beliren ufacýk aydýnlýðý
Göz çukurlarýnda belirir koyu bir karanlýk
Ömrüm dersin
Ah ömrüm!
Saçlarýnda beliren aklar arasýnda
Yitip giden hayatýnýn ardýndan bakarken
Aðlamak istersin
Gözleri yaþlý bir kýz çocuðu oturur
Baðdaþ kurarak yüreðine
Dolu dolu bir o kadar kaskatý
Aðlayamaz
Dünya kalabalýðýdýr yakana asýlan eller
Bir tufanýn orta yerine düþer aklýn
Avuçlarýnda kalan sadece biriktirdiðin acýlarýndýr
Parçalanmýþ bölük pörçük bir hayatý
Dikmeye çalýþýrsýn hiç kullanmadýðýn sözcüklerle
Anlarsýn,
Anlarsýn ki
Bu hayatla oynadýðýn yegâne oyun, körebedir
Her zamanki gibi hayat kaçar
Yakalamaya çalýþan ebe yine sen...
perihan tunçok
esmize
sevgili kalimera sonsuz sevgilerimle beraber binlerce teþekkürler...