zaman ve mekanýn içinde gölgemin boynu büküldü yokluðunla lotusun gözlerinde soyut duruyor tenim bedenim ve nefesim som ýslaklýðýnda nemli ney nemli keman son notada duracaðým
asla bakmam ardýma desem yalan söylerim çünkü ben ekmek gibi ellerinde yaþýyorum sevgilinin
bilmiyorum senden baþka hiçbir þey
sen gidersen býçaðý bileyelim/ gidelim taþý kesen beni de keser tahminim
bu derde düþtüm düþeli bu dert beni kabul edeli aðýr günlerim. yýldýzlarýn iniltileri iniyor gökkubbeden gözlerine vuruyor ayýn þavký aðlýyorum
suskun olmalýydým, sesimi kimse duymamalýydý bihaber olmalýydýn sevgimden
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetturkmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.