ha
HÜZNÜN SIR BAHÇESİ
"Eger bunca yýldýr bulamadýnsa aradýðýný;ya aramayý ya da aradýðýný bilmiyorsun"demiþti dostu bir gün ona....
Hayli geçkin bir zamanýnda, yüreði bir dostun ihanetiyle ,
Oyuk oyuk oyulurken;bir gece yarýsýnýn taþ sessizliði içinde,
Hatýrladý bu sözleri kadýn.......
Yaralarýnýn üstüne bir çeltik daha atarken,
Sabah yýldýzýnýn kulagýna" meðer ne çok kandýrmýþsýn kendini" diye
Fýsýldadýðýný duydu.......
Bulmuþtu sonunda iþte!
Bütün yaþantýsýný kalbura çeviren,
Tüm yalanlarýný süsleyip püsleyen,
Bir indiren bir bindiren devilimlerinin altýnda yataný,
Bulmuþtu sonunda.........
Yanlýzlýk korkusu!......
O çok korktuðu yanlýzlýðýnda;
Bir kuyuya bakar gibi ruhuna eðildiði zaman,
Berrak ve arýnmýþ buldu kendini.
Ne çok hazinesi vardý,Deneyimler.....
Hüznüm sýr olmalý diye düþündü.
Ve en iyi bildiði þeyi yaptý;
Sevmek!
Tuttu bu sefer de yanlýzlýðýný sevdi......
Eline yalnýzlýk çapasýný alýp,
ruhundaki berrak ve durgun sudan,
Yeni umut çicekleri açtýrmak üzere;
Hüznün sýr bahçesine girdi....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.