Umut Penceresi

Kar yaðýyordu sokaklara
Bende bir kenarda açmýþ penceremi
Düþen kar taneciklerine bakýyordum
Oysa hayata gülümseyemediðimiz kadar
Her kar tanesine azmý gülümsemiþtik
Masamda senden kalan kýrýk bir vazom
Birde boynu bükülmüþ, kurumuþ papatya
Olsun hayat bu boynumda bükülse
Yine umutla bakýyorum düþen her kar tanesine...



Yaðmuruda severdim ama kar tanesi kadar deðil
Yaðmur yaðýnca düþen her damlayý
Kendi gözyaþlarým hüznüm sayardým
Bazen ayý kýskanýrdým gökyüzünde olduðu için
Ve sonra denize düþerdi ay
Kumsallarý kýskanýrdým bu sefer
Oysa bir kez olsun ay düþmedi avuçlarýma
Ama olsun yaðan her yaðmurda
Her kar tanesinde hayata umutla gülümsüyorum
Kederim deðil pencereme düþen karlar
Yüreðime mutluluk getiren birer esintidir
Hayatýmýn umut penceresinden...

Ayhan Doðan
(13.02.2010)
Sosyal Medyada Paylaşın: