...YOKSUN....

Yokluðun o kadar hissediliyor ki
Yoksun yanýmda..ve olacak mýsýn bilmiyorum..
Sensiz geçen hergün biraz daha acýtýyor canýmý..
Ýlerlemiyor bu kahpe hayat ,
Yerin de sayýklýyor…
Ne olumlu ne de olumsuz deðiþen bir þey yok ..
Rutin hayat alýyor beni benden ,
Sensizliðe sürükleniyorum ..
Acý veriyor yeni baþtan sevmesi
Acýlarýn; hapsolmuþ soðuk ellerine ,
Vucuduna daðýlmasý daha çok yýkýyor hayellerimi..
Gözlerin benliðime ben katýyor seni her düþündüðümde…
Hayatýýmmm diyorum aklýma geldiðinde
Nefesin sürüklüyor ,vücudum ise çok aðýr..
Törpülenmiþ hayat felsefesi yazýyorum
Baþ ucumda sönük bir lamba ,elimde bir kalem,masada boþ bir sayfa….
Hayel kýrýklýðý olsun istemiyorum..
Karalýyorum birþeyler,seni hatýrlatýcak herþeyden bahsediyorum;
Ýpek dalgalý saçlarýn omuzlarýna dökülüyor,saçlarýný her savurduðunda menekþe kokusu yayýlýyor her tarafa,
gözlerindeki sürmeler ,
yanaðýndaki pembe allýklar,
Nefesin de çözemediðim þey..
Ýþte dedim ya herþey seni hatýrlatýyor,
Hatýrladýkça seni, o boþ sayfalar iþte öylesine doluyor..

Sosyal Medyada Paylaşın: