GİTTİN
Varlýðýnla baþlayan bir günün
yokluðunla baþlamasýna alýþamadým
aklýmda olduðunun yarýsý kadar
yanýmda olsaydýn Hiç sensiz kalmazdým...
sensiz geçen geceler kadar çaresizim
dudaklarýn benliðime ben katarken her gece..
artýk sen yoksun kollarým da neye yarar..
sensiz geçen her bir gün benden birazdaha eksiltiyor..
hayat bir darbe atarken bana sen de çaresiz sensiz býraktýn..
her baktýðýnda gözlerinde kaybolurken o karanlýkta..
býrakýp gittin beni..
yokluðun bende demir parmalýklar ardýnda geçilmez bir duvar oldu..
ne olur gel geri tenin kokusu bedenini sarmýþken sarýp sarmala beni..
bu soðuk akþam vakti ,sen yoksun gözlerin,bedenin ,hiç birþey yok..
yapayalnýz çaresiz kaldým..
giderken bir elveda bile demedin ..yüzüme bakmadan çekip gittin..
ne halde olucaðýmý tahmin edemedin belkide..
ama þuan sen yoksan hiç birþey yok ve olmayacak.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.