MUTLULUK

Mutluluk
Mutluluk nasýl bir þey bilir misiniz?
Kahkahayý anlata bilir misiniz?
Ýnadýna mutluluk, inadýna gülüþ
Yapmacýk deðil, içten...
Hemde sokak ortasýnda,
Ýþte þu kavak aðacýnýn gölgesinde,
Duvar kenarýnda...
Toplanmýþ yedi sekiz amele,
Öðle vaktinde,
Alýn terlerini yiyorlar,
Hep birlikte...
Hem sevinçliler,
Hem güle oynaya,
Yedikleri mi;
Domates, biber, üzüm, hýyar
E birde karpuzla beyaz peynir var...
Bakarken caným çekti,
Ýçimden geldi,
Yaklaþtým yanlarýna;
“- Gel abi Allah aþkýna,
Bak þu yeþil soðanýn tadýna...”
Kopardým cücüðünü birinin,
Top yaptým elimde, az bir ekmek le
Bandýrdým tuza,
Attým aðzýma...
O da ne,
Tatlý bir þey dokundu dilime...
Sordum; “-Tuz deðil mi bu?”
“-Abi olmaz olur mu?
Resmen tuz bu...”
“-Deðil kardeþim, billahi deðil,
Þeker gibi sanki, hissediyor dil...”
“-Olur mu abi, dur ben bakayým,
Þeker ise þurada kahrolayým...”
Baktý...
Ama benim yüzüme baktý,
Gerçi bakýþlarý biraz tuhaftý...
Sonra bir kahkaha patlattý...
“-Ulan be gerçekten tuz deðilmiþ,
Deminden beri bandýðýmýz meðer þeker imiþ,
Yani abi doðru söylemiþ...”
Ýþte böyle dostlar,
Gönülden çalýþanlar,
Yemek falan aramazlar,
Açlýk öyle galebe çalmýþ ki,
Tuz diye þekere banarlar
Farkýna bile varmazlar...
Ama gülüyor göz bebekleri,
Karýn doyurmak niyetleri...
Ha tuz’a banmýþlar, ha þeker’e ekmekleri...

Necati ÞÝMÞEK
18.06.2007
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: