mutluluk dediğim
Mutluluk dediðim uzak iklimlerin nazlý türküsü,
Sevinçler, uzak diyarlarda gezinen kuþlarýn öyküsü.
Gardiyaný ben olan bir karanlýðýn içinde hapsolmuþum,
Herkes gül bahçelerinde açarken ben hep solmuþum.
Geceler bitmez bilmez bir müebbet mahkum uykusu,
Geceler ömrümün parmaklýklarý, hayatýn hain pususu.
Ziyan olmuþ bir þiirde kýrýlan kurþun kalem olmuþ gönlüm,
Var olmayan sevdalarda tükenmiþ kan revan içinde ömrüm.
Acý ve çileden gayrýsý yazýlmamýþ yangýn yeri yazgýma,
Beklemekten ve üzülmekten baþkasý kazýnmamýþ alnýma
Yüreðimde hatýralar viran olmuþ, terk edilmiþ ve yýkýlmýþým,
Ellerimi uzatmýþken hayallerime; mahvolmuþum ben, yanmýþým.
Kan damlýyor kalemimden, kan damlýyor beyaz kaðýda,
Ne yazsam olmuyor, dönmüyor gönlümün siyahý beyaza.
Hayat dediðim bir kaç damla gözyaþý, uykusuz bir kaç gece,
Mutluluk dediðim, demeye utandýðým çözümü imkansýz bilmece.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.