İNSANLAR

Ýnsanlar aðýzlarýndan çýkan cümleleri bilmezler
Çýkar ama aðýzlarýndan
Anlatsan anlamlarýný dinlemezler
Ama söylerler aðýzlarýndan
Gördükleri en son þey karanlýk
Onlar için karanlýk sadece aydýnlýk
Küçümserler karþýndakini hiç bir þey bilmeden
Dinlemezler önündekini
Sadece konuþmak için
Karþýndakinin hareketlerini gülerek algýlarlar
Gülmeli öðrenmediler mi acaba
Sesi ne kadar çok çýkarsa
O kadar bilgili zannederler kendilerini
Bir sorsan bilirler mi ölmeli
Hepsi ölmüþtür zaten farkýnda deðiller
Ne zannederler bunlar kendilerini
Sözü bitince yumruklarýn konuþmasýný marifet bilirler
Marifet konuþmakta deðil mi
Bu insanlardan ne kadar uzak durursan
Sana o kadar yakýnlaþýrlar
Býrak akýþýna gitsin.
Sonu her zaman ölüm deðil mi
Onlar konuþsun dursun sen sadece dinle.
Bir gün susarlar belki
Onlarý susturmalý kim baþara bilmiþ ki
Peygamberi taþlayan kurana kurþun sýkan onlar deðil mi
Tek huzur bulacaðýn yer toprak onlarý da mahfeden bunlar deðil mi
Korktuklarý tek þey cehalettir. bunlar cehaletin önde gidenleri
Senin bildiðin tek þey hiç bir þey olsun
Onlar her þeyi bildi de ne oldu ki
Sus sus ki konuþanlara en büyük cevabýn bu olsun
Sosyal Medyada Paylaşın: