şerefine.........
haydi çocuk! boþ versene beni sen,
misk-i amberin paklamaz duygularýmdan leþ kokularýmý,
düzenbazlýðým yoluna kroki çizemezsin ahlakýnla,
ve sen yolunu bulan ey adem!
Kimsin ki kendini bilmeden,
Þartlý tahliyenle salýnacaksýn ortalýk yerime...
Çýkmadý henüz affý insanlýðýn benim cumhuriyetimde,
Babaný da affetm...emiþtim babasýndan doðru.
Yani,baðýþlananlardan olmadý senin soyundan gelen
Boþa güvercin uçurmalar gözüm içinde,
Boþa maviye boyamalar göðümü,
Barýþý da sevmedim senin dünyanda,
Hep savaþý hatýrlatýr ne hikmetse, …
Boþ versene çocuk,
Seninkisi boþa kürek çekme derdi akýntýya karþý,
Yeniden yaratýrým hayatýný diyorsun,
Halt ettin ya, hevesin kursaðýnda kalmasýn,
Buyur baþla,…
Anne sütüm olacak mýsýn yüreðimi doyuran,
Yada saatlerce umut ekilmiþ siyah bakýþlarým kapalý kapýlara,
Yeþertecek misin, gidenleri geri getirip?
Haydi döndürdün, açýlýr mý kilitler?
Boþ ver çocuk, sen beni,
Senin insanlýðýnla adam olmaz kinimin azgýnlýðý
Ama istersen,
Git kap bir büyük getir koy haydi.
Baþlayalým anakaramýzý ýslatmaya,
Ýnsanlýðýn þerefine…
Bak gör ondan sonra nasýl yola geliyorum ben….
Y.ÖZKAYA
23.03.10
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.