Rüzgar
Yine dalgýnsýn, ufka bakarken,
Kim var düþlerinde, bana da söyle,
Sýrma saçlarýný, rüzgar okþarken,
Niye uka daldýn, gündüz gözüyle.
Esme rüzgar esme, daðýlýr saçlar,
Görmez misin onu, incecik kaþlar,
Daðýlýrsa saçlar, aðlamaya baþlar,
Bozulur düþleri, gel yapma rüzgar.
Sen bir yabancýsýn, bizim illerde,
Ne buldun söyle, bizim güzellerde,
Dolanýp durursun, saç baþ telinde,
Esme rüzgar esme, saçýn üstünde,
Gelir gül kokusu, esen yelinden,
Söyle bu kokular, kimin gülünden,
Ayrýyým nicedir, bir söz yüzünden,
Eserken geçtin mi, yarin yerinden.
Esme rüzgar esme, içim burkulur,
Çapkýn bir halin var, senden korkulur,
Daðýlmýþsa bir saç, senden sorulur,
Ufka dalmýþ güzel, bak; Aðlar durur.
Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.