ATEŞİ TUTAN KİMİN ELLERİ
alnýmda biriktirdim suyun tadýný
kan revan içinde þarap
bana dokunma
yarama denk düþüyor gece
ATEÞÝ TUTAN KÝMÝN ELLERÝ
dolu dizgin bir sabahtý gülüþün
her þey baþlangýç bitiþini düþünmediðim
mavi günleri vardý ya Ýzmir’in hani
güneþi bulutlara tutsak olmayan
seninle uyanýrdý gün
bir ýslýktýn soluðumda çýnlayan
düþerdi imbata kýsrak yelesi saçlarýn
adýmýzý söylerken þafakla bir
dur
anýlarýmý silme
ayýrdýna varmak isterken yaþanmýþlýklarýn
aniden bir yalan sekerek geçiyor
rüzgar yürüyor / duruyorum
çýlgýn bir sabýr soluða birikiyor
neden böyle kalabalýk susanlarýn korosu
sessizlik sarmaþ dolaþ
baktým ki gölgemden baþka bir þey yok
zaten kokusunda var ayrýlýk gülün
gün tutsak görkemli yalnýzlýðýmda
üþümüþ sözcükler soðumuþ soluðum
anlaþýlmaz kimsesizliðim / hele þiirim
herkese uzak kendine yabancý
aynanýn düþlerine savrulan o çýðlýk kimin
bekletilerek acýtýlýr zaman
hükmünü vermiþtir yorgunluk akþamlarý
yalnýzlýkla acý harç edilmiþ
hüznün duvarlarýna konmuþ
baþýn aðýrlýðýnýn yastýða býraktýðý çukur iz, komidinin üstünde
yarýsý içilmiþ bir bardak su, bir bölüm sonunda açýk býrakýlmýþ
kitap......................................................................
kirli sakallara dolaþmýþ akþam
kendisiyle oturup içmiþtir geceler boyu
______sýzmýþ umutlarýna
bir zaman yorgunuyum
söz kördüðüm / acý donuk
susmalara býrakmýþ ömrünü tutsaklýk
düþ yoksulu olmuþ uçurum
yanaklarda tuzlaþan hüzün
ateþi tutan kimin elleri
Nail Yavuz, ÝZMÝR
yeniden düzenleme
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.