Hey...
Hayatýmý cehenneme çeviren hayalet...
Kapýldýðýn girdapta artýk beni anlýyor musun ?
Çok bildiðin hayatýn öðretilerini alýyor musun ?
Hani kurallarýn...?
Prensiplerine ne oldu...?
Ne mutlu ki bütün bunlar seni boðdu.
Hala yaptýklarýnýn acýsýný yaþýyorum.
Kabuslarýmda da istemiyorum artýk.
Hiç bir nedenle olma hayatýmda...
Bende býraktýðýn hasarý da onaracaðým.
Sen anlayamadýn belki ama bu terk ediþ,
Benim için yeniden doðuþ.
Kökten bir diriliþ.
Yalnýz da deðilim üstelik...
Bu toplu bir direniþ...
Seni öyle bir atacaðým ki beynimden...
Öyle savaþacaðým ki içimdeki senle,
Hiç doðmamýþ, hiç yaþamamýþ olacaksýn...
Ýstesende istemesende ödeyeceksin bedelini,
Kaybolan yýllarýmýn, acýlarýmýn...
Benden aldýklarýný bir bir yerine koyacaksýn...
Bu kez sen yok olacaksýn....
10.09.2002
Arzum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.