Saat gece yarýsýna yakýn
Kulaðým kapýda biraz tedirgin
Defterime bir þeyler karalarken
Günden bana kalaný çalýyorum
Kaçýrýyorum zamaný kendime
Ne kadar yazarsam o kadar çok
Birazdan çýkar gelir biliyorum
Uykulu gözlerini ovalayarak
Çýplak minik ayaklarýnýn
Þap þap sesini duyarým
Ýçimi burkar önce ......Ya üþürse
Sonra koþmakla patilemek arasý
Kucaðýma atlar
O hafif terli mahmur kokuda boðulunca
Hayat yeniden baþlar
Aradaki zaman ne kadarsa o kadar
Arta kalan her neyse yeter
Minik ellerinde tutarken yüreðini
Ýnsan baþka yerde mutluluðu nasýl arar
16.06.2002
Ilgaz’ ýmýn 2. doðum günü gecesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.