Ve
Yıldızlar da Ölür...
Yýldýzlar da ölür,
Zamanýn kollarýnda...
süslerler gök kubbemizi
lâkin daha nice yýllar
ýþýl ýþýl bütün ihtiþamlarýyla,
býkmadan usanmadan,
kutsi bir görev îfa eder gibi...
Yýldýzlar da ölür, týpký;
Hudâ’nýn buyruðunu
taþýma þerefine ermiþ Peygamberler,
vatan millet bayrak uðruna
þahadet þerbetini içmiþ yüce erler,
insana insanlýk yolunda
yeni ufuklar açmýþ liderler gibi...
Yýldýzlar da ölür, týpký;
“Baðýmsýzlýk benim karakterimdir” diyerek,
hüzünlü yüreklere hürriyet közünü atan,
Türk’ün "Devlet-i Ebet Müddet"
ülküsünü yüzünün akýyla yaþatan,
milletimi yeniden þahlandýrýp
çaðdaþ uygarlýk yarýþýna katan
ve þu anda mezarýnda,
gönül huzuruyla yatan,
bin minnet ve duayla andýðýmýz
târihin yýldýzý Ulu Önder gibi...
Yýldýzlar da ölür,
maddenin kaderince,
vâdeleri sona erince...
Ama hâlâ yaþarlar ýþýklarýyla
bir kere erildi mi o mertebeye
kolay kolay inilir mi der gibi...
10 Kasým 2007
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.