Hava soðuk
Sýrýlsýklam gökyüzü.
Kapkaranlýk kapýmýn ardý,
Evim boþ
Dört duvar ve ben
Dertleþip duruyoruz geceler boyu..
Beynimde onlar sorar, ben cevaplarým
Kendimin de yanýtlayamadýðý binlerce sorumu.
Bir ses beklediðim sadece, ama o da yok.
Kýpýrdayan bir yaprak hýþýrtýsý dahi
Dost yok,
Arkadaþ yok,
Eþ yok,
Çoluk çocuk yok,
Yoklar ülkesinde kalmýþlar misaliyim.
Anlam veremediðim binlerce duygu
Yumrukluyor benliðimi
Biraz korku, biraz kin ve öfke
Zorluyor benliðimi,
Sýkýyor yüreðimi
Nefesim kesildi kesilecek,
Güçlükle çekiyorum ciðerlerime yalnýzlýðý,
Ve
Azrailim oluyor yalnýzlýk
Ve ben
Yokluklar ve yalnýzlýklar içerisinde Ölüyorum..
Yokluklar fukarasý olduðum günde…
Ferah Yýlmaz - Daðarcýk/ Iðdýr - 18.12.1987
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.