/gururuma/
Gururum kýrýldýysa itelendiðim yerde
Büyük nimet olmuþtur ruhumun ermesine
Gözümün yaðmurlarý aç gönlümü besler de
Müsebbibidir artýk nefsimi yermesine
Yaradaný anmaya güzel vesile olur
Tek üflemelik nefsim bir nazarla kaybolur
/varlýðýma/
Varlýðýmý yok sayan kalýr karþýmda mahçup
Suçluluk duygusuyla erir gölgesi bile
Nedamet gömleðiyle gözler önünden uçup
Mahcubiyet göðünden düþer si mgesi bile
Hakký muhib olarak sonsuza dek susayým
Þaþýp gaflette kalan kör nefsime kusayým
/ölüm hedefime/
Zulmün kapý kýrmasý bin kapýya vesile
Daðlarýn ötesinde vuslat görmüþtü Ferhat
Hedefe varmak ister alnýnýn teri ile
Sonucu bilmez ama isyanla etmez feryat
Son darbeyi vurunca kente membayý salar
Diriye can verirken ölüme anlam dolar
/asýl varoluþuma/
Kederin yoksa eðer henüz yarým insansýn
Olmaya giden adým acý ve sevinçlerde
Dostun ya da düþmanýn varsýn gülüyor sansýn
Hayatýn, kazandýðýn namuslu övünçlerde
Ben küçücük odamda yine mahkum olayým
Adým arzdan silinsin ’hiç’ te varlýk bulayým
Müjgân Akyüz/MAJ