sen yoksun diye hastayým; þimdi derman arýyorum daðlarda hangi çiçek iyi gelir hangi pýnardan üç yudum içersem hangi köprüden geçersem iyileþirim bilmiyorum!
çýrýlçýplak soyunarak mehtapta hiç hesapta olmayan yýldýzlara göz süzerek ve þiirlerimi yamalý sözlerle dikerek avunmalýyým; savunmalýyým kendimi gönül arenasýnda, sendeki zincirlerimi kýrarak ve vurarak hayalini zýrhý parçalanmýþ kalbimle savaþmalýyým her gün; belki de ne kýlýç isterim ne de kalkan bilerek ölürüm bozuk bir havada…
kim bilir! gün gelir gelirsin topraðýma avucundaki darýyý yarý kuþlara yarý bana serpmek için yürürsün biraz.
gelmelisin, düþ kurduðumuz ayný þemsiyenin altýnda yalnýz sen ve yaðmur…
yalnýz sen ve yaðmur olmalý mezarýmýn baþýnda; dua falan istemem ‘seni sevdim ‘ de yeter; bil ki o zaman cehennemden cennete geçerim ben!
ö.n
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖmerNazmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.