açacaðýmý kaybettim, kýrýktý ucu kalemimin birþey diyemedim... nasýlsa söz biter, perde düþer.... sen, gölgemin üzerine, gömleðini seriver... ah Yusuf’um ! güneþi giy de gel ki; hanidir yoluna bir Yakup düþer... Nurcan Yalçin