DİYE
Surlarýn üstünden, dicleye baktým
Daha önce kimler, dolandý diye.
Karanlýk yerine, bir çýra yaktým
Yürürken önümüz, ýþýsýn diye.
Elim þakaðýmda, hayale daldým
Su üstü izleri, görürüm diye.
Taþ ile gönülde, sohbete kaldým
Birlikte bir olur, kalýrýz diye.
Gelip gidenlere, kalaný sordum
Geçmiþi onlarla, yazarýz diye.
Bedenden bedene, sýðmayan ordum
Gonca gül dalýnda, yanarýz diye.
Vatan bildik deriz, koþmamýz ondan
Vücut ölse bile, ruh ölmez diye.
Ýbret almadým hiç, önceki sondan
Deðiþir gelecek, büyürüz diye.
Çok toprak altýnda, hazine varmýþ
Bilinip, bulunup, iþlensin diye.
Üstüne serilen, örtüsü kârmýþ
Kapanan kirleri, yýkarýz diye.
Ýnsan; Bâki varken, faniyi seçer
Dünya aleminde, yaþarým diye.
Buldu mu eþini, kendinden geçer
Sonsuzluk içinde, kalýrýz diye.
10.01.2010
Ahmet Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.