GİBİSİN (Nefsim)
Ýki bilinmeyende, varsýn diye alem var
Parlak cama sürülmüþ, gümüþ nitrat gibisin.
Denizler küçük gelir, semanýn katlarý dar
Film karesine sýðmýþ, ufak resim gibisin.
Baykuþ meþrepli kuþun, gece ötüþü car car
Karanlýktan ýþýða, çýkmýþ bülbül gibisin.
Gözleri beni bulan, her biri sanki bir far
Beden tuneline bak! duran kömür gibisin.
Yedin bitirdin ömrü, ruhuma dolanmýþ mar
Öyle sarmýþsýn teni, canlý parçam gibisin.
Çileyle dolu hayat, olmuþ elinden bi zar
Avýný tenhalarda, yiyen aslan gibisin.
Estetikler orkestra, dünya müzikli bir bar
Nakaratý bitmeyen, tatlý þarký gibisin.
Yýlmadan çalar durur, hiç düþmez elinden tar
Misafirliðe gelip, gidene HAN gibisin.
Neden bitmez ateþin, Cehennem öncesi nar?
Sevgiyi toprak edip, yakan volkan gibisin.
Varlýðýn yok. Bilirim. Utanmaz, uslanmaz yar
Geçmiþten öcün alan, dev ahtapot gibisin.
Ahmet Çelik
16.03.2010
Ceyhan
Saat: 22.00
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.