Solgun bir güne daha Cila çekiyordu yine yaþama sevincim
Her bittiðimde sen dolusu gün her eriyiþimde gün dolusu sen doldurdum eskimiþ torbama ve baðladým aðzýný sýkýca…
yarým yamalak tutturulmuþ uçsuz bucaksýz bir günaha gömdüm geçmiþimi keyfe keder yaþadýðým hayatýn ucundan tutunmayý da becerdim iþte en sonunda acýya yaþam giydirdim sen ölürken ellerimde sensizlik son nefesini verirken bir bebeðin gülüþünde dirildim ki ben ben oldum böylece gökkuþaðý renklerinde…
bilirdim oysa geçmiþin elinden öpmeyi pekala ölünesi gecelerde güneþi doðurttum kanayan kasýklarýmdan zor bela…. en zor günlerin gölgesine kustum fikirsizliðimi kanattým sensizliðin canýný en soðuk iklimlerde
Her çýðlýða þarký söyledim dilim döndüðünce Acýlara umut ektim avuç avuç Ve Bekledim öylece…
Sonra Ýzdüþümüm düþtü geceden sabahýn aydýnlýk kollarýna Gördün mü bak Hiç de zor deðilmiþ aslýnda yeniden doðmak
Hadi tut güneþi Ve Devþir geceyi Ýlkbahar geçerken yamaçlarýndan Güze sat hüzünlerini...
Nefes almadan önce bir renk seç kendine Canlý mý canlý olsun… Sen de yerleþ boþ bir umudun rahmine Ýçinde yaþam olsun…
FERAY ÝLERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferayileri7575 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.