Bedbin bir kadýndý, Tecil etmiþti hayatý nicedir, Muteber deðildi yaþanmýþlýklarý, Gün aðarmýyordu hiç sabahlarýna, Geceden geceye yaþýyordu tek sýkýmlýk hevesleri Ve aðlýyordu yosma…
Yüzleþmiyordu aynalarla nicedir, Saklýyordu sahipsiz sýfatýný, Çalakalem boyuyordu eksik yüzünü kat kat, Kopçalarý yoktu,týrnaklarý keskin hayatýn Muhteris aþklarý özlüyordu, Ve aðlýyordu yosma…
Ruhunu evde býrakýyor, Sýmsýký kilitliyordu kapýlarý ardýna kadar, Sunuma hazýrdý bir seferlik kuþanmýþlýklarý… Kaldýrýmlara yansýyordu kokuþmuþ hüznü, Ýnce topuklarý sýkýþýyordu mazgal aralarýna , Geçit vermiyordu afaki seviþmeler… Þimdi ;fareler kemiriyordu tecrit edilmiþ yüreðini, Orada küçülüyor, Ve üþüyordu yosma…
Kuruyan yapraklarýný yataðýnýn altýna süpürüyordu, Çalý süpürgesi bile dert yanýyordu yenilmiþliðine, Cýlýzdý þimdi nefesi geçmiþin, Bir türlü geçmiyordu gecenin aðýr lekesi, Mahal vermiyordu soysuzluðun rengi yeni yaþama Gece gündüze kusuyordu þimdi, Ve aðlýyordu sükuti yosma…
Yaþanýrken tüm mülemmalar Kuytularýnda kanayacak her daim… Ve biliyorum ki ;muhakkak uyanýrken sabahlara Tüm yosmalar aðlayacaklar…
FERAY ÝLERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferayileri7575 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.