ÖLSEM HERGÜN UĞRUNA
Seni seven bu âlemde, bir baþkayý yar etmez
Hangi göz seni görür, baðrý yanýp har etmez
Cihan denen Gülþen de, uðruna can verirken
Aþkýn için yansam da, gönlüm giriftar etmez
Yüz sürsem eþiðine, vallahi hiç har etmem
Ölsem her gün uðruna, asla intizar etmem
Kapýndan asla bir can, hiç terki diyar etmez
Senin aþkýn dünyayý, sultanlara dar etmez
Gece gündüz demeden, kalbinde mahkûm olsam
Aþkýn için sönsem de, gönlüm asla ar etmez
Yüz sürsem eþiðine, vallahi hiç zar etmem
Ölsem her gün uðruna, asla intizar etmem
Seni bir an sevenler, vallahi zarar etmez
Gözlerini görenler, her geceyi tar etmez
Eðer bir gün gönlünün, kapýsýný çalarsam
Aþkýn için ölsem de, gönlüm hiç firar etmez
Yüz sürsem eþiðine, vallahi hiç ar etmem
Ölsem her gün uðruna, asla intizar etmem
Muzaffer TEKBIYIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.