-Yorgun, gözlerime uzanýyor ikindiüstü güneþi sanki içmiþte hemen býrakýyor kendini gözlerimin eþiðine. Yerini Ay’a veren güneþ kayboluyor gözlerimde. Ýkimizde ayný güneþ sisteminde yaþýyor olabiliriz ama ayrý dünyalarýn insanlarýyýz farkýmýz bu, ben burjuva oyunlarýný bitirmek, sen ise burjuvalarýnýn oyununda güneþ gibi yorulunca gözlerimde kaybolmak için çabalýyorsun. Ayný yaðmurun altýnda ýslanýyor olabiliriz önemli olanda bu deðil mi? ayný yaðmurdan kaçan burjuvalaþmýþ bir kýz ben ise yaðmurda ýslanan bir gariban, ayný güneþ sisteminin altýnda özlüyoruz birbirimizi yada kaybediyoruz birbirimizi.
Yapacak bir þey yok ya özleyerek kaybolacaðýz ya da hep kaybolup birbirimizi özlemekten tükeneceðiz,
-Sen onca aþklar görmüþ, yaþamýþ olan hiç dersini almamýþ gibi yeniden derse hazýrlýyorsun kendini sorunda bu deðimli aþkýn çarkýný sen sevgini vererek çeviriyorsun ama o sana severken ayrýlýðý göstererek çeviriyor dinamonuz terk deðil mi. Eskiden bana göre en güzel aþk hiç baþlanmayan aþktý. Þimdi ise benim için aþk baþlarken ayrýlýðý bilerek yaþamaktýr. Bunu senden öðrendim ama sen yaþýyorsun ben üçüncü þahýs ben temaþa içinde olan bir gariban... Yapacak bir þey yok ya terklerle büyüyüp tükeneceksin ya da çark seni de benim gibi kandýrýp olmamýþ gibi yaþayýp öleceksin
Ben üçüncü þahýs ben aþkýna temaþa halinde olan kiþi. Ben güneþ gibi hissettirirken ýsýmý sen sýcaklýðýmdan kaçýyordun. Þimdi güzel bir gölgedesin serin olduðunu sanýyorsun ve sýcaklýðýmdan hoþnut olmuyorsun. Ama bir gün elbet gelecek muhtaç olacaksýn güneþe ve ýsýya iþte o zaman insanlarýn gölgesinde olmuþ olacaksýn. Ama bilmiyorsun gölgeleri de benim oluþturduðumu, evet bilmiyorsun sana benden baþka güneþ yok yok yok yok
Sen gökyüzünde yýldýzlar kadar masum ve o kadarda saf sevgili, parlýyorsun ama yýldýzlar olduklarý için hoþtur parladýklarý için deðil… Her yýldýz görünür sende onlarýn içinden birisin. Biliyor musun sana nasýlsýn demeyeceðim söylemene gerek yok nasýl olduðunu biliyorum her tarafý kaplý kara perdenin içinde, sislerin ortasýnda yok olan yýldýzdan baþka ne olabilirsin ki…
Yapacak bir þey yok sen sýcaklýðýma düþman kara sislere dostsun… Yavaþ yavaþ yok oluyorsun… Benden kaçýp gölgelere sýðýnýyorsun.
Þimdi hoþça kal diyorum ben susuyorum zamaným geldi yavaþ yavaþ gönlüne doðru inadýna batýyorum….
Sosyal Medyada Paylaşın:
Umut Heja Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.