hissiz korkunç uðursuz bir saat
parmaklarý unutmayýn! diyen tehditkar sanat
çýðlýk çýðlýga aðrýlarýn terör içinde
bir niþangâh gerçegi çýkarýr orta yere
çocuklar puslu ufuklara yelken açarken
bayýr gülü kovalar kelebeklerin
Her aný yavaþ yavaþ kemirir saat
Her kese verilmiþ yanlýzca bir hayat
oysa bir anlýk yaþamak
Noktada mayalý dellenen gemilerim
þarapta demlenen
ellerini çek kadehimden
bin asýrdýr kaderim
yanlýzca yaþamak böceklerin harcý
mayalarým çocuklara adalý
ellerimi tutan kalemler
kelimelere can veren umut
Saatte üç bin altý yüz kez, saniye
Fýsýldýyor: Hatýrla! sesleri hýzlýca
böcek bile anlýyor: oysa eskiden
doldurdum hayatýmý yanlýþ dereden
hatýrla güle su veren topraðý
topraktan doðduk toprak
elindeki emanete iyi bak
Remember, souviens-toi, hatýrla, Esto memor
Metal boðaz tüm dilleri biliyor
Dakikalar, oynak ölümlü bir yörüngede
Cevheri ayýklamadan yakasýný býrakma
unutma zamanýn hevesli bir oyuncu olduðunu
hile yapmadan kazanmak yasasý
Gün küçülürken, gece büyür, tasasý
lastik ayakkabýlarla tükettiðin hayatý
ve ya bir teker düsün
senin de sýran gelir
Deniz hep açtýr ama kum saati boþalýr
Ve ilahi þansýn vakt-ý saati gelir
sorar nerede onurun erdemli baþý
piþman olmaya zaman yokki
bir baþtan bir baþa yaþamalý hayatý
oysa her þey hatýrlatýr, bir gün omzunda bir kol:
Vakit bitti, yaþlý korkak artýk öl !